Het einde van het seizoen: evalueren

Voor vele duursporters is het seizoen ten einde. Tijd om uit te rusten en met andere dingen bezig te zijn. Een maand volledige inactiviteit; het werkt heel verfrissend. Je kunt er eens lekker uit; op vakantie of naar de bioscoop gaan. Zo laadt je de batterijen weer op voor het nieuwe seizoen.

De rustperiode geeft je ook mogelijkheid om eens rustig het seizoen her te beleven en door te spreken met je begeleider(s). Nu je letterlijk wat afstand hebt genomen kun je het seizoen nogmaals doornemen, van week tot week, van maand tot maand. Leg je conslusies naast je doelstellingen die je je vooraf had gesteld en natuurlijk ergens had opgeschreven. En? Voldeden je resultaten aan je verwachtingen? Zo ja, wat ging er dan goed? Zo nee, wat lukte niet en hoe denk je dat dit kwam? Mijn ervaring is dat veel sporters, zeker achteraf in de rustperioide, haarfijn kunnen aangeven wat en waar het misging. De kunst is om eerlijk tegenover jezelf en je trainer te zijn. Soms zijn er zaken van invloed geweest waar je geen invloed op had, denk aan blessures of ziektes, maar ook aan overwerk of andere kwesties. Probeer daar wijze lessen uit te trekken.

Evalueer niet alleen je eigen prestaties, maar ook die van je trainer. Heeft die me gebracht waar ik wilde komen? Voldeed hij/zij aan mijn verwachtingen? Wat kan beter in onze samenwerking, wat kan beter in ons contact? Krijg ik een goed antwoord op mijn vragen? Ben ik altijd eerlijk geweest naar hem of haar? Krijg ik goede feedback op de logboekgegevens die ik terugkoppel? Door er samen open en eerlijk over te praten kan je als renner verder komen (en ook als trainer trouwens!), maar ook als mens.

Bespreek ook je doelstellingen voor het komende seizoen. Dat kan direct, maar ook in een gesprek wat later in je rustperiode, of bijvoorbeeld bij een eerste inspanningstest om je ingangsniveau te bepalen. Uiteraard neem je daarin de belangrijkste conclusies uit de evaluatie mee.